Een gewone burger…

Marcus Sinclair had beloofd om voor zijn beste vriend, een edelman, de lieftallige Lady Judith Ashton te ontvoeren. Maar zodra Marcus haar zag, werd hij zelf verliefd op haar. Omdat hij wist dat een eenvoudige toneelspeler nooit om haar hand zou kunnen vragen, zette hij de rol van zijn leven neer – hij deed alsof hij niet geïnteresseerd was in de aristocratische schoonheid die met een simpele aanraking de meest stormachtige gevoelens bij hem teweegbracht.

…En een vrouw van adel

Toen Judith door de galante toneelspeler werd gered van een liefdeloze verbintenis, was ze aanvankelijk opgelucht. Maar al snel bleek dat zij en de edelman die haar had laten ontvoeren geen romantische gevoelens voor elkaar koesterden. Toch legde ze zich bij het naderende huwelijk neer, want ze kon haar familie tenslotte niet in de steek laten door weg te lopen met een avonturier als Marcus. Bovendien leek hij zich nauwelijks bewust van de verboden verlangens die hij in haar had opgeroepen. Toch brachten ze een nacht samen door – een hartstochtelijke midzomernacht waarop ze de rest van hun leven zouden moeten teren…